ΤΟ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΛΙΒΑΔΙ

«Φύσηξε πάλι από την έρημο Σαχάρα ο δυνατός άνεμος Σιμούν τρομάζοντας τις καμήλες, τους καμηλιέρηδες και τα παιδιά που έπαιζαν στην όαση με τις πανύψηλες χουρμαδιές. Μα τούτη τη φορά, καθώς περνούσε ο άνεμος Σιμούν απ’ το πλατύ ποτάμι που το λένε Νείλο, σήκωσε, με ένα βαθύ φλουπ, τεράστια μια αγκαλιά νερό που είχε μέσα της νούφαρα κι ένα κροκοδειλάκι που κολυμπούσε ανέμελο, τρισευτυχισμένο…».

Λέει η Φωτεινή Στεφανίδη:

Όπως τις περισσότερες φορές, έτσι και τώρα ερχόταν το κροκοδειλάκι στις κουβέντες μας για πολλά, πολλά χρόνια. Είναι από τις παραμυθένιες ιστορίες του Χρήστου που περιμένουν χωρίς βιασύνη την κατάλληλη στιγμή, τον κατάλληλο άνεμο για να γίνουν βιβλίο, για να γίνουν αληθινές. Και να το που τυπώθηκε και σε λίγες μέρες θα το έχουμε στα χέρια μας.

Για το βιβλίο έγραψαν:

- Απόστολος Πάππος, Elniplex