Ας γίνουμε συναναγνώστες

Σήμερα 9 Μαϊου, γιορτή της μητέρας, λάβαμε ένα κείμενο από τη φίλη και συνεργάτη των Εκδόσεων Μαρία Πετκανοπούλου. Η Μαρία, μητέρα δύο μεγάλων πια παιδιών η ίδια, έρχεται καθημερινά σε επαφή με πολλές νέες μητέρες που τώρα έχουν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο όπου εργάζεται. Γράφει λοιπόν, με αφορμή με τον σημερινό εορτασμό:

Ρώτησαν σε μια συνέντευξη το Ν. Σιδέρη ψυχίατρο και συγγραφέα τι συστήνει ως το καλύτερο για το μεγάλωμα των παιδιών και είπε «ΕΝΤΕΧΝΗ ΑΓΑΠΗ» αγάπη, καθοδήγηση και αποδοχή, κι εγώ αντλώντας από τη δική μου πείρα των 26 χρόνων σε τάξη νηπιαγωγείου και 28 χρόνων αγώνα για το μεγάλωμα των παιδιών μου, θα πρόσθετα βιβλίο και παιχνίδι, αλλά πώς; Ένα σπίτι γεμάτο με βιβλία και παιχνίδια; Όχι, ένα σπίτι με το γονιό συμπαίκτη και συναναγνώστη.

Είναι αλήθεια, πως στη χώρα μας, όταν ένα παιδί μας πει "έχω διάβασμα" είναι για να δηλώσει πως πρέπει να κάνει κάτι που το δυσκολεύει, το βαριέται και του δημιουργεί δυσφορία. Το διάβασμα είναι ταυτισμένο με μια αρνητική εμπειρία την οποία έχει καλλιεργήσει κατά κανόνα το σχολείο. Σήμερα είναι ίσως η κατάλληλη μέρα να σκεφτούμε, την ώρα που θα μας εύχονται τα παιδιά μας, πώς μπορούμε να πλησιάσουμε, να γίνουμε συναναγνώστες και συμπαίκτες στη ζωή τους.

Κι όπως λέει και η Μαρία, "Αυτό το ΜΑΖΙ πρέπει να αναζητήσουμε και με αυτό το μαζί να προχωρήσουμε." Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!

Υ.Γ. Η Μαρία Πετκανοπούλου έχει εκδόσει δύο βιβλία στις εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, τον Μικρό ζωγράφο των βράχων, και το ΠΑΙΖΟΥΜΕ; αυτοσχέδια επιτραπέζια παιχνίδια