Ο Λάμπης, ένα λυκάκι μεγαλώνει...

Να φυλάς τον τόπο σου και να φυλάγεσαι απ΄τα τσοπανόσκυλα!

γράφει η Δήμητρα Φωτοπούλου (δασκάλα)

Θέλω τόσο καιρό να σου γράψω για τον Λάμπη!!!! Τον έχω διαβάσει τόσες φορές, αλλά ήθελα να έχω ξεκάθαρο μυαλό για να σου πω τις εντυπώσεις μου!

Καταρχήν η εικονογράφηση ήταν απίθανη!!! Αυτό το πράσινο στις σελίδες σε ταξιδεύει στα μέρη του και η απόδοση της έκφρασης του Λάμπη απίστευτη! Αποδίδει θαυμάσια κατα τη γνώμη μου το χαρακτήρα του Λάμπη!

Όσο για το κείμενο, αυτή η φράση: "Να φυλάς τον τόπο σου και να φυλάγεσαι απ΄τα τσοπανόσκυλα!" είναι μια φράση που, μέσα στο κλίμα που ζούμε τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας, με έκανε να σκεφτώ έτσι ακριβώς!!! Να "φυλάω" την πατρίδα μου με όποιον τρόπο μπορώ από τα "τσοπανόσκυλα", από όλους αυτούς που εντός και εκτός "αγέλης" θέλουν να οικειοποιηθούν τον τόπο μας και μας "αγριεύουν".

Και ακόμα κι αν μείνουμε μόνοι σε αυτόν τον αγώνα, όπως ο Λάμπης, πάντα υπάρχει μια Βάλια που έχει την ανάγκη μας... Βοηθώντας αυτήν και όποιον δοκιμάζεται αυτόν τον καιρό, βοηθάμε ξανά να βρεθεί η ουσία της ανθρωπιάς, την οποία έχουμεν ξεχάσει τα τελευταία χρόνια... Ακόμα και αν έχουμε δρόμο μπροστά μας, ωστόσο, νομίζω ότι είμαστε προς τη σωστή πορεία! Μπορούμε να ξανα-"ορίσουμε τον τόπο μας"! Μαζί! Δάσκαλοι, γονείς, παιδιά και άνθρωποι του πνεύματος και της δράσης όπως εσύ, αγαπημένη Λίλα! Γιατί πάντα θα υπάρχουν τσοπανόσκυλα γύρω μας και μέσα στην αγέλη μας, καμιά φορά και μασκαρεμένοι ως λύκοι... Αλλά θα είμαστε περισσότερο ώριμοι τότε να τους αναγνωρίσουμε και να τους απομακρύνουμε από κοντά μας!!! Με συγκίνησε τόσο η ιστορία σου, ειδικά αυτές τις μέρες που περνάμε ως λαός και νομίζω ότι θα συγκινήσει πολύ και τα παιδιά!!!! [...]

*Το παρόν κείμενο είναι μέρος της επιστολής που στάλθηκε στην Κυρία Λίλα Πατρόκλου.