Αλήθεια / Μικρά και Μεγάλα Παράθυρα στον Κόσμο / Μαρία Πυλιώτου / 3 Μαρτίου 2022

Κ’ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΟ ΛΟΓΙΣΜΟ
Τιμητικός τόμος για την καθηγήτρια
ΑΝΤΑ ΚΑΤΣΙΚΗ-ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Επιστημονική επιμέλεια: Δημήτρης Πολίτης & Γιάννης Σ. Παπαδάτος
Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο, 2021

Ενας πολύτιμος τόμος με πολύ ενδιαφέροντα κείμενα, γνωστών καθηγητών-καθηγητριών μελετητών και λογοτεχνών ακόμα. Το ξεφυλλίζεις, το διαβάζεις και νιώθεις να έχεις μπροστά σου ένα μικρό λογοτεχνικό θησαυρό. Διαβάζεις το πρώτο μέρος κι αμέσως αντιλαμβάνεσαι την αγάπη, το σεβασμό, και και το θαυμασμό που έχουν όλοι θέσει για την υπέροχη καθηγήτρια Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου. Σταματάς πιο κάτω στα κείμενα τα γραμμένα για την ίδια κι όσο προχωρείς τόσο η αγάπη μεγαλώνει.

Ενδιαφέροντα άρθρα τους, μελέτες έχουν δώσει σημαντικοί καθηγητές-συγγραφείς για τη Νεοελληνική Λογοτεχνία. Και τη Λογοτεχνία για παιδιά και νέους. Εδώ διαβάζεις με συγκίνηση γιατί γνωρίζεις πως η τιμώμενη έχει μια βαθιά αγάπη κι αφοσίωση στον τομέα αυτό της Λογοτεχνίας. Τομέας που αφορά το παιδί και τον νέο. Από τον Τόμο αυτό δεν λείπουν και τα Κλασικά Γράμματα, το Θέατρο και η Εκπαίδευση.

Ένα πανόραμα πνευματικής δημιουργίας αφιερωμένο στην ξεχωριστή καθηγήτρια για το επιστημονικό της έργο και την προσφορά της, την πολύπλευρη. Με την ίδια αγάπη η προσφορά της αγγίζει και την Κύπρο. Είναι γι’ αυτό που στο χώρο των Γραμμάτων αποτελεί διαχρονική μας φίλη, και την ευχαριστούμε. Θέλω μ’ όλη μου την καρδιά να συγχαρώ τους εμπνευστές αυτού του τιμητικού Τόμου, ιδιαίτερα τους δυο καθηγητές, τον Γιάννη Σ. Παπαδάτο και τον Δημήτρη Πολίτη που είχαν την επιστημονική επιμέλειά του.

Ανάμεσα στους εκτιμητές του έργου της είναι κι ο ποιητής μας Κυριάκος Χαραλαμπίδης που συμμετέχει στον Τόμο μ’ ένα υπέροχο κείμενό του (Το συναπάντημα) και με 4 έξοχα ποιήματά του – παιδικά- αφιερωμένα στην αγαπημένη μας Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου. Από καρδιάς της ευχόμαστε να συνεχίσει γεμάτη υγεία και δημιουργικότητα, γεμάτη αγάπη και χαρά για ό,τι δίνει.

ΠΟΙΟΣ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Ποιος έκοψε το δέντρο
κι άφησε τα πουλιά;
Ερώτηση που είναι
για δυνατά παιδιά.
Όποιος την απαντήσει
θα δώσει μια φωλιά
στο νου και την καρδιά μας
κι όλα τα φτερωτά:
Σ’ εμένα τη Μαρία,
στη φίλη μου Ηρώ
και στ’ άλλα τα παιδάκια
που στήνουνε χορό.
Καλούμε και τα δέντρα
ν’ απλώσουνε κλαριά,
να δώσουνε τα χέρια
σε τούτη τη χαρά.
Όλοι μαζί θα πούμε
το οικολογικό:
“Χαρτί δεν προσκυνούμε
πλασμένο από πολτό”.
Κι ακόμα την καρδιά μας,
κι αυτήν φύλλο φτερό
θα κάνουμε, να βρούμε
βαθύρριζο καλό (2018).

ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΑΣ

Άλλο πάλι πανηγύρι!
Να ‘χει αλλεργία στη γύρη
μια γλυκιά μελισσοπούλα,
τ’ όνομά της Ζαχαρούλα.
Κι αν φταρνίζεται και τρέχουν
τα ματάκια της, δεν έχουν
άλλο τρόπο να γλιτώσουν
πριν με δάκρυα θολώσουν.
Ας φταρνίζεται! Το δάκρυ
βρίσκει μια χαρά την άκρη
και τον γύρο γύρης κάνει
λες και της φορεί στεφάνι (2019).

ΨΑΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Ένα ψάρι λυπημένο,
σκεπασμένο με νερό,
που φορούσε ξεβαμμένο
το φθαρμένο του μαγιό,
το παράσερνε ο αγέρας
στο μελάνι μαύρης μέρας.
Σαν το είδαν δυο δελφίνια
με ιταλικά σκαρπίνια
που γλιστρούσαν στον αφρό,
το τραβήξαν στο χορό.
Κείνο φώναζε πως είχε
τα πτερύγιά του κλείσει...
Όσο θες, του λένε, βήχε,
μα σου δίνουμε τη λύση:
Να χορεύεις, να ψαρεύεις
στη ζωή σου τη χαρά
κι αν τη μέθοδο δεν ξέρεις,
ρίξε δίχτυ στην καρδιά.
Βάλε τα καλά σου, κοίτα
τον υπέροχο ουρανό,
μέτρησε το φως του, ζήτα
λίγο απ’ τον αυγερινό (2019).

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Ένα ψάρι προσπαθούσε
τον μικρό του γιο να μάθει
πώς να κολυμπά.
Έβαζε τα δυνατά του,
τον κρατούσε από το χέρι
κι από την ουρά,
Μα εκείνος, που φοβόταν
μήπως στο γιαλό βουλιάξει,
μένει στα βαθιά.
Ο καημένος ο μπαμπάς του
όλο ιδρώνει και ξεϊδρώνει
κι όλο του μιλά:
“Χρίστο, κοίταξε να δώσεις
στο γιαλό μια ευκαιρία
κι έλα στ’ ανοικτά.
Το κολύμπι να το βλέπεις
σαν παιχνίδι, σαν μια μπάλα,
καν’ την να κυλά.
Θέλω να το ξέρεις, είναι
κάθε του νερού σταγόνα
γέλιο και χαρά.
Χάρισέ της ένα δώρο
εκλεκτό, να σε θυμάται:
βάρκα με κουπιά.
Κοίτα και της αδελφής σου
τα πτερύγια π’ απλώνουν
όμορφα πανιά.
Κοίτα και τα σκιουράκια
πώς πηδάν, και τ’ αηδονάκια
που πετάν ψηλά” (2020).