e-thessalia.gr / Καλοκαιρινές προτάσεις (γ’ μέρος) / Βασίλης Κουτσιαρής / 7 Ιουλίου 2024

Εικονογραφημένα βιβλία που ξεχώρισαν:

[...] 

Το ποδήλατό του

Χριστίνα Φραγκεσκάκη

Εικόνες: Πέτρος Μπουλούμπασης

Καλειδοσκόπιο

Ο Χασμ αγαπά την μπάλα του, το παγωτό φράουλα – σοκολάτα, τα κινούμενα σχέδια, αλλά περισσότερο απ’ όλα αγαπά τα ποδήλατα. Κάθε πρωί περνά από το ποδηλατάδικο του πατέρα του, του Μοχάμεντ, και χαϊδεύει τις σέλες τους, τα καβαλά κι αγγίζει με τα πόδια του τα πεντάλ. «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω ποδηλατάς», λέει ο Χασμ κάθε τόσο. 

Ο χρόνος περνά και ο Χασμ αποκτά το δικό του ποδήλατο. Και τι δεν κάνει μ’ αυτό! Τρέχει στους δρόμους της πόλης του της Χάφερ, σπριντάρει, αφήνει το τιμόνι, κάνει ορθοπεταλιά στις ανηφοριές.

«Θα με πάρεις μαζί σου;» τον ρωτά η Λενίς, η αδελφή του, και κείνος δεν της χαλά χατίρι.

Ο καιρός περνά γρήγορα και μια νύχτα παγωμένη φωνές και κρότοι ξυπνούν τα δυο παιδιά, που τρέχουν στην αγκαλιά των γονιών τους. Το πρωί αντικρίζουν ανθρώπους να φωνάζουν, σπίτια γκρεμισμένα, σκόνη, καμένα λουλούδια… 

Ο Μοχάμεντ τρέχει να δει για μια τελευταία φορά το ποδηλατάδικό του. Επιστρέφοντας, βάζουν στα σακίδιά τους λίγα πράγματα, τα πιο αγαπημένα. Η Λενίς παίρνει αγκαλιά τον αρκούδο της ενώ ο Χασμ το ποδήλατό του και ξεκινούν…

Η συγκινητική νέα ιστορία της Χριστίνας Φραγκεσκάκη αναφέρεται στην αγριότητα του πολέμου, που μέσα σε λίγες ώρες αναγκάζει ανθρώπους να εγκαταλείψουν όσα έχουν πασχίσει να φτιάξουν όλα αυτά τα χρόνια, για να σωθούν. Εστιάζει όμως στο δέσιμο των μικρών παιδιών με αντικείμενα (εδώ με ένα ποδήλατο) και στη δυσκολία αποχωρισμού τους, όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Μάλιστα, χρησιμοποιείται ένα μεγάλο και ογκώδες αντικείμενο, που μας υποψιάζει πως πιθανότατα να μη φτάσει τελικά στον προορισμό του.

Ούτε όμως ο πιο καχύποπτος αναγνώστης δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον βίαιο τρόπο που επέλεξε ο βαρκάρης για να σταματήσει αυτό το ποδήλατο από το ταξίδι του στον τελικό προορισμό του και φυσικά τον αντίκτυπο που αυτό μπορεί να έχει στην ψυχή ενός μικρού παιδιού. 

Κι όμως, δεξιοτεχνικά η συγγραφέας καταφέρνει να διώξει όλη αυτή τη μαυρίλα του αποχωρισμού και να κάνει το παιδί να χαμογελάσει ξανά. Η αφορμή; Λίγες μπογιές, που δημιουργούν ξανά το ποδήλατό του. Οι αναμνήσεις έρχονται και πάλι και όλη αυτή η χαρά, η ξεγνοιασιά, η ευτυχία το κατακλύζουν και το μεταφέρουν εκεί, στο αγαπημένο του μέρος. Άλλωστε, ό,τι αγαπάμε πραγματικά, δεν πεθαίνει. Μένει για πάντα στην ψυχή μας.

Η ιστορία συνοδεύεται από τη μαγική εικονογράφηση του Μπουλούμπαση. Ενδιαφέρον και το επίμετρο στο τέλος. Για αναγνώστες από 9 χρονών και πάνω.

[...]

Πηγή:

https://e-thessalia.gr/kalokairines-protaseis-g-meros-eikonografimena-vivlia-poy-xechorisan/#mobile-site-navigation