Ένας δάσκαλος από την Αίγινα

Ο Παναγής Ν. Ηρειώτης γεννήθηκε στην Αίγινα το 1854. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα και στη συνέχεια, στο πανεπιστήμιο της Ερλάγγης, στη Γερμανία. Μετά από ολιγόχρονη παραμονή στο Βαρβάκειο, επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου υπηρέτησε για χρόνια ως σχολάρχης στο Ελληνικό Σχολείο Αιγίνης. Υπήρξε παράλληλα σοβαρός μελετητής της αιγινήτικης λαογραφικής παράδοσης, σε επικοινωνία με συναδέλφους του της επιστημονικής κοινότητας. Τα έργα του Ο χορός της Λαμπρής, ο Κακομοιραμένος, ο Κλήδονας, μαρτυρούν μια εντυπωσιακή διεπιστημονική προσέγγιση, ενώ διασώζουν ως πολύτιμες μαρτυρίες, μέρος της συλλογικής μνήμης του νησιού. Ο Ηρειώτης έγραψε επίσης βιβλία για χρήση από μαθητές και σπουδαστές φιλολογίας. Με αυτή την έννοια, η βιογραφία του μπορεί να θεωρηθεί και ως μία μικρή συμβολή στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης.

«Ο Παναγής Ηρειώτης πίστεψε στην αξία που έχουν τα γράμματα: κοπίασε ο ίδιος ως μαθητής, εργάστηκε σκληρά ως ερευνητής, μα, πάνω απ’ όλα, υπήρξε δάσκαλος, όχι μόνο στην τάξη αλλά και μέσα από τα επιστημονικά γραπτά του.»

Πέρα από μία βιογραφία, το βιβλίο αναδεικνύει όψεις της καθημερινότητας της Αίγινας, από τα τέλη του 19^ου αιώνα, μέχρι και την εποχή του μεσοπολέμου. Κι αυτό ήταν κάτι που έλειπε από τη δευτερογενή βιβλιογραφία που αφορά το οικείο, αλλά άγνωστο τελικά, νησί του Αργοσαρωνικού. Ο αναγνώστης παρακολουθεί την ακμή της σπογγαλιείας, την εισαγωγή και διάδοση της καλλιέργειας του φιστικού, την «ανακάλυψη» της Αίγινας από τη διεθνή αρχαιολογική κοινότητα με τις πρώτες ανασκαφές στην Αφαία και την Κολώνα.