Νakas Book House / Ο Κωστής Γκιμοσούλης και το βιβλίο του "Μεταξοχώρι" / Σοφία Πολίτου-Βερβέρη / 18 Δεκεμβρίου 2018
Ο Κωστής Γκιμοσούλης σε μια συνέντευξη στη Σοφία Πολίτου-Βερβέρη για το βιβλίου του "Μεταξοχώρι".
Ο Κωστής Γκιμοσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Γράφει διηγήματα, όπως Η κραυγή της πεταλούδας. Καμιά φορά αυτά τα διηγήματα μεγαλώνουν και γίνονται νουβέλες ή μυθιστορήματα, όπως το Μια νύχτα με την Κόκκινη, Ανατολή, Χέρι στη φωτιά, Βρέχει φως, Το θηρίο είναι παντού, η ταξιδιωτική νουβέλα Εξομολόγηση σ’ έναν κολομβιανό σκύλο, Το φάντασμά της, Το αηδόνι στο πόδι της, Ο Μέσα και ο Έξω, Όλες μία. Γράφει και ποιήματα (O ξυλοκόπος πυρετός, Αγία μελάνη, Το στόμα κλέφτης, Επικίνδυνα παιδιά, Αγάπη από ζήλια). Το 2001 εκδόθηκε ένα βιβλίο του που περιέχει ποιήματα, διηγήματα και ζωγραφιές με νερομπογιές και ονομάζεται Μαύρος χρυσός, ενώ το 2011 κυκλοφόρησε το βιβλίο με τίτλο Για να μάθεις να πετάς, με ιστορίες-παραμύθια για μικρούς και για μεγάλους, και με εννέα ζωγραφιές του Γιάννη Ψυχοπαίδη εμπνευσμένες ειδικά γι’ αυτές. Το 2013 εκδόθηκε το Δυο μήνες στην αποθήκη, μια προσωπική μαρτυρία από την παραμονή του σε νοσοκομείο. Το 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε, που περιλαμβάνει μικρά πεζά, ποιήματα και σχέδια του ίδιου. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Για το βιβλίο του Ο ξυλοκόπος πυρετός πήρε το βραβείο Μαρίας Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Το Μεταξοχώρι είναι το πρώτο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Ο ποιητής Γιάννης Κοντός σας σύστησε μ’ έναν ειδυλλιακό τόπο, κατά τα γραφόμενά σας. Το βιβλίο «Μεταξοχώρι» είναι ένας φόρος τιμής στον φίλο Γιάννη Κοντό, στις αναμνήσεις, σε τι άλλο;
Ναι, ο ποιητής Γιάννης Κοντός με πήγε εκεί, ναι, υπάρχουν σ’ αυτό το όμορφο βιβλίο αναμνήσεις, αλλά υπάρχει και το μέτρο που δίνει σ’ ένα παιδί της πόλης η Φύση, δηλαδή όταν λέμε μέτρο εννοούμε τον θάνατο και την ανάσταση, τον κύκλο της ζωής και την ενότητα. Να μην παίρνουμε τίποτα προσωπικά και να βαδίζουμε ελεύθερα και φωτεινά.
Οι άνθρωποι κάνουν τους τόπους, οι τόποι κάνουν τους ανθρώπους; Τι συμβαίνει με το Μεταξοχώρι;
Συμβαίνουν και τα δύο. Όλα τα χωριά είναι όμορφα, μερικά είναι πιο όμορφα, όπως το Μεταξοχώρι, κι όλα μας συνδέουν με το κάψιμο του πραγματικού ξύλου και την ανθοφορία. Τα κεράσια είναι κόκκινα φιλιά που σου δίνει το Μεταξοχώρι και του δίνεις κι εσύ, κι αισθάνεσαι τυχερός που το γνώρισες γιατί εκεί γνώρισες τον εαυτό σου.
Γράφετε πως το μέρος δεν είναι τουριστικό, όπως το Πήλιο. Όμως, καταλαβαίνουμε πως οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες ακινήτων στο Μεταξοχώρι, είναι κυρίως δημοφιλείς άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, όπως και στο Πήλιο. Εσείς πώς εννοείτε τη διαφορά μεταξύ των δύο βουνών;
Μοιάζουν και τα δύο. Σαν να είναι συνέχεια το ένα του άλλου. Το ότι το κατοίκησαν «καλλιτέχνες» μπορείτε να το χρεώσετε στον Μποστ. Πάντως μερικά χωριά του Πηλίου είναι πολύ πιο τουριστικά απ’ ό,τι του Κισσάβου. Ευτυχώς για μας και δυστυχώς για κάποιους κατοίκους.
Από όλο το «αλφάβητο για όρη», σε ποιο γράμμα θα θέλατε να σταθούμε παραπάνω;
Σ’ όλα τα γράμματα. Άλλωστε το βιβλιαράκι είναι μικρό και σχεδόν κουκλίστικο. Όλα τα γράμματα έχουν τη νοστιμιά τους και το περιεχόμενό τους δείχνει προς εκεί που δεν περιγράφεται με λόγια.
Θα θέλατε να μας πείτε τρεις λόγους για να επισκεφτούμε τον Κίσσαβο και το Μεταξοχώρι, με τα δικά σας κριτήρια και τη δική σας αισθητική;
Επειδή είναι πολύ γλυκό, επειδή είναι πολύ γλυκό κι επειδή είναι πολύ γλυκό βουνό. Κι όλα είναι στο μέτρο του ανθρώπου, και τα δέντρα, και τα ζώα, οι μυρωδιές, τα χρώματα και τα νερά.
Τα ταξίδια σας με τη μηχανή ουκ ολίγα. Μετά το «Μεταξοχώρι» να περιμένουμε ένα ακόμα βιβλίο αφιερωμένο σε έναν τόπο και τους ανθρώπους του, για να μας αφηγηθείτε;
Μπορεί να είναι ένας διαφορετικός τόπος, μπορεί να είναι κι ένας ανθρώπινος τόπος διαφορετικός από τους άλλους. Μερικοί λένε ότι η πρωτοτυπία μας χαρακτηρίζει. Δεν γίνεται βέβαια επίτηδες. Κι αν έχουν δίκιο ή άδικο μόνο ο αναγνώστης μπορεί τελικά να το κρίνει.
Εκτός από το Μεταξοχώρι, πού μπορούμε να σας συναντήσουμε διαδικτυακά αλλά και από κοντά;
Μ’ αρέσει το κέντρο γιατί σφύζει από ανθρώπινες φάτσες, και η ερημιά ενός βουνού. Το διαδίκτυο είναι χρήσιμο αλλά εξαρτάται από τη χρήση. Όλα είναι θέμα μέτρου λοιπόν.
Πηγή:
In Same Category
- Ο Αναγνώστης / Για ένα ποδήλατο / Εύη Γερασίμου-Καλλιγά / Οκτώβριος 2024
- Σκεπτικό βράβευσης White Ravens 2024 (αγγλικά) / Το κοτσύφι
- Διάστιχο / Ελένη Γεωργοστάθη: «Φίλοι δεμένοι με κλωστή» / Κατερίνα Ζαμαρία / 19 Σεπτεμβρίου 2024
- Ο Αναγνώστης / Μικρά κριτικά εικονογραφημένα… με δυο λόγια / Μαρίζα Ντεκάστρο / Σεπτεμβριος 2024
- efsyn.gr / «Μια φωλιά για μένα» της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη / Μαρία Μυστακίδου / 3 Μαρτίου 2024