Elniplex / Καρτ ποστάλ απ’ τις φωτιές - Εικόνες της βροχής, του Κιτ Κέλεν / Απόστολος Πάππος / 26 Μαΐου 2022

Διαβάζεται σε 2′- Ηλικιακό κοινό: Ενήλικες + –     –  Ποίηση

βεγγαλικά περιστεριών ανάβουν την αρχαία ελιά

αυτό συμβαίνει μία στις τόσες

υπάρχουν άλλες μέρες

πιο πάνω απ΄το περβάζι τ’ ουρανού

άλλοι κόσμοι

κάτω από της καρδιάς το βάθος

Φωτιές, πλημμύρες, ανθρώπινος πόνος. Εκείνο που οι πολλοί αποκαλούν κλιματική αλλαγή, οικολογική κρίση, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια σχεδόν αλγορυθμική ακολουθία της Γης, το σώμα της οποίας ξερνάει ασθενικά όσα από εκείνα που του δίνουμε δεν του ταιριάζουν. Πλάι στη φωτιά και το νερό, στα γενεσιουργά πυρ και ύδωρ, στην καταιγιστική τους εκδοχή, στην επιθετική τους έκφανση, συνδέονται με αλυσίδα πλήθος άλλων συνεκδοχών: δάση, οξυγόνο, γκρίζες πόλεις, οικο-πρόσφυγες, υδάτινοι και χερσαίοι πόροι, βιοποικιλότητα, οικονομική δυσαρμονία, πουλιά, αέρας.

Ο σπουδαίος Αυστραλός ποιητής και ακαδημαϊκός Κιτ Κέλεν, με πλήθος βιβλίων, μεταφρασμένων εκδόσεων και διακρίσεων, προχωρά στη συγγραφή και ακολούθως έκδοση μίας συλλογής ποιημάτων κατόπιν μιας μεστής πνευματικής ζύμωσης με την μετέπειτα μεταφράστρια του έργου στα ελληνικά, Θεοδώρα Αραμπατζή, στην οποία μάλιστα αφιερώνεται.

Τα ακραία, όπως τα αποκαλούμε, καιρικά φαινόμενα που πλήττουν όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερα μέρη του κόσμου, είναι ουσιαστικά η γενεσιουργός πηγή ανάβλυσης μιας συστάδας ποιημάτων που παρατηρούν τον κόσμο σε κάθε του ψηφίδα, που σημειώνουν την αλλαγή των εποχών μέσα από τα μικροσημάδια τους, που καθρεφτίζουν τον σφυγμό όλων των όντων της Γης, στα χέρσα και τα θαλασσινά της θραύσματα, που διαβάζουν τον χάρτη επιβίωσης μέσα σε κάποιο δάσος που φλέγεται ή φλέγχθηκε, που φέγγουν μέσα στα πρωτόγνωρα κάποτε σκοτάδια της καταστροφής που αυξάνει τους στροβιλισμούς της γύρω μας.

Ο Κιτ Κέλεν έχει κάτι βαθιά ελληνικό στη γραφή του. Σίγουρα έχει παλμό από του Καβάφη τα φλέγοντα στο τέλος ποιήματα. Οι λέξεις του, καθαρές, άνετες στον άξονά τους, περιστρέφονται  με απλότητα γύρω από τους προαναφερθέντες κόσμους, μέχρι να λαμπαδιάσουν κάπου εκεί στον τελευταίο στίχο, ενώνοντας τα κομμάτια που δεν αφουγκραζόσουν.

βγάλε φτερά
και θα ονειρεύεσαι
δίχως να το γνωρίζεις

Ο Κέλεν δεν αποσιωπά το μαύρο στις καρτ ποστάλ του από τις φωτιές, ούτε τη βαθιά ομίχλη από τις εικόνες της βροχής που ταχυδρομεί με την ποίησή του σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, κοιτάζει τους αναγνώστες στα μάτια και τους δίνει βάθρο ανάταξης, να ανέβουν, να σταθούν, να ξεχωρίσουν από τα αποκαϊδια και τους χειμάρρους, να δουν τον εαυτό τους καθαρότερα, ως το ελάχιστο μέρος του ίδιου σπιτιού. Πλανήτης Γη. Τον κόσμο κοινωνάμε, τον κόσμο μοιραζόμαστε…

[…] μοιράσου με τη φυλλωσιά
κάποια ιδέα που καρφώθηκε στο νου
μ’ ένα τραγούδι

και το πού μας έχει βγάλει
και ζήσε με τους έρωτες αυτούς
και πέθανε για όλους

δωσ’ στην αγάπη όνειρα μ’ ένα φιλί ζωής
και πάνω της κοιμήσου
θα κρίνεις τώρα εσύ

είναι είναι ο κήπος
το δέος μέσα του, εμείς.

Η δίγλωσση έκδοση, σε αγγλικά και ελληνικά στο ίδιο δισέλιδο, επιτρέπουν να απολαύσεις τα πρωτότυπα και την εξαίσια μετάφραση, να δεις την πάλη του ποιητή μαζί με εκείνη της μεταφράστριας.

Δεν ξέρω να αναλύω ποίηση. Ξέρω μόνο να τη διαβάζω και να την αφουγκράζομαι. Και είναι ήδη πολύ.

Πηγή:

https://www.elniplex.com/kart-postal