KosVoice / Ο Μαγικός Κόσμος του Παιδικού Βιβλίου (Χρατς) / Μαριάννα Κουμαριανού / 29 Δεκεμβρίου 2020

Ένα τετράγωνο βιβλίο, που στην εικόνα του εξωφύλλου υπάρχουν γωνίες και αιχμές. Ακόμα και ο τίτλος φέρνει έναν αιχμηρό ήχο στο μυαλό. ΧΡΑΤΣ! Σαν κάτι να σκίζεται, να κόβεται άγαρμπα.

Από την άλλη έχουμε μια συγγραφέα γεμάτη συναίσθημα, που στις αφηγήσεις της αλλά και τις υπόλοιπες ιστορίες της είναι γεμάτη εικόνες, χρώματα, μυρωδιές.

Η ιστορία μιλάει για ένα αγόρι οχτώ ετών. Ένα αγόρι που από τη στιγμή που συνειδητοποίησε την ύπαρξή του, κοίταζε χαμηλά, τα παπούτσια των ανθρώπων που περνούσαν. Κάθε παπούτσι έχει και μια ιστορία. Η ιστορία έρχεται από την περίσταση και την ανάγκη αυτού που τα φοράει. Όμως αυτό που ξεχώριζε πιο πολύ ήταν τα παπούτσια με κορδόνια. Αυτό ήταν που του τραβούσε την προσοχή και αυτό ήταν που του έφερνε ένα μεγάλο κλείσιμο. Κλείσιμο ψυχικό και φόβο. Τον φόβο ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να τα δέσει. Ο φόβος αυτός γιγαντωνόταν μπροστά στη βιτρίνα του τσαγκαράδικου και μετά γινόταν εφιάλτης στον ύπνο του.

Μέχρι που το αγόρι έμαθε ότι όσα ένιωθε είχαν όνομα και κάθε όνομα σχετιζόταν με κάτι που συνέβαινε στο σώμα του. Και σιγά σιγά έμαθε ότι αυτά που ένιωθε μπορούν να αλλάξουν, αν ο ίδιος έκανε κάτι για αυτά. Κι έτσι ξεκίνησε να κοιτάζει ψηλά και να βλέπει όλα όσα αλλάζουν και κάτι μέσα του λύθηκε…

Το χάρισμα που έχει η Εύη Γεροκώστα είναι η ικανότητά της να πιάνει την κάθε στιγμή, όσο αφηρημένη κι αν είναι και να την κάνει εικόνα, να της δίνει μορφή και να την εξελίσσει στην πορεία της ιστορίας. Οι εικόνες της έχουν πάντα μεγάλη απλότητα. Την απλότητα που έχει ένα κορδόνι παπουτσιού. Ένα κορδόνι που είναι δεμένο, μπλεγμένο ή και που λύνεται.

Κάποιες φορές, τις έντονες καταστάσεις που ζούμε (εύκολες, ευχάριστες, δύσκολες ή δυσάρεστες), προσπαθούμε να τις παρομοιάσουμε με κάτι ώστε να τις κάνουμε πιο ζωντανές και απτές στους άλλους. Η Γεροκώστα το πετυχαίνει αυτό αβίαστα και φυσικά. Μιλάει για τις σημαντικές αλήθειες σαν να είναι το πιο απλό και εύληπτο πράγμα.

Εδώ η σημαντική αλήθεια είναι το συναίσθημα και η αίσθηση που αρνούμαστε και καταλήγει, τελικά, να γιγαντωθεί τόσο που γίνεται ο εφιάλτης μας. Το μικρό αγόρι είχε κλειστεί στον εαυτό του θεωρώντας ότι θα είναι πάντα αποτυχημένος στο να δένει κορδόνια. Όλο αυτό ήταν σκέψη και αίσθηση που τον απέτρεπε από το να δράσει. Μέχρι που άρχισε να καταλαβαίνει τον εαυτό του και το πώς προκαλούνται και αλλάζουν τα συναισθήματα και τόλμησε να στρέψει την προσοχή του αλλού. Κι έτσι το “πρόβλημα” απέκτησε την πραγματική του διάσταση και τελικά λύθηκε!

Εξαιρετικά όμορφη είναι η εικονογράφηση του Κώστα Μαρκόπουλου που πλαισιώνει με φωτεινά και έντονα χρώματα το κείμενο. Η ποικιλία των μορφών και οι λεπτομέρειες των εικόνων δίνουν μία άλλη όψη της πραγματικότητας. Μιλάνε για την όμορφη και χρωματιστή πλευρά της ζωής, που συχνά παραβλέπουμε μέσα σε όσα μας προβληματίζουν και μας ανησυχούν.

Την εικονογράφηση της στήλης έχει επιμεληθεί η Πωλίνα Παπανικολάου. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο www.polinapapanikolaou.eu

Πηγή:

https://www.kosvoice.gr/χρατς