KosVoice / Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου (Η φάλαινα, το αγόρι & η θάλασσα ανάμεσά τους) / Λιάνα Δενεζάκη / 9 Μαΐου 2019

Γράφει η Λιάνα Δενεζάκη στην KosVoice για το βιβλίο της Πέρσας Ζαχαριά "Η φάλαινα, το αγόρι και η θάλασσα ανάμεσά τους".

Τίτλος: Η φάλαινα, το αγόρι και η θάλασσα ανάμεσά τους

Συγγραφέας: Πέρσα Ζαχαριά

Εικονογράφος: Πέρσα Ζαχαριά

Εκδόσεις: Καλειδοσκόπιο

Μικρό βιβλίο, σκληρόδετο, τετράγωνο με ματ πλαστικοποίηση και την ποιότητα που χαρακτηρίζει τον συγκεκριμένο εκδοτικό. Η υφή του χαρτιού της ακουαρέλας κάτω από το σχέδιο είναι ευρηματική και δείχνει εκτός από την εξαιρετική αποτύπωση της εικονογράφησης και την πρωτοτυπία της σύλληψης.

Πρόκειται για μια θαλασσινή ιστορία με μια φάλαινα, ένα αγόρι, τη συνάντηση και τον αποχωρισμό τους. Μόνο που η ιστορία αυτή είναι σιωπηλή, κι αυτό την κάνει υπερβολικά εντυπωσιακή μέσα στην απλότητά της.

Το βιβλίο της Πέρσας Ζαχαριά είναι ένα βιβλίο για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά μια και η απουσία λέξεων, αφήνει τη φαντασία να καλπάσει χαρίζοντάς μας μια πληθώρα επιλογών γύρω από τον τρόπο που θα διαβαστεί.

Οι ελεύθεροι χώροι, προσωπικά, μου δημιούργησαν την εντύπωση ότι δημιουργήθηκαν για να γράψει νοητά ο κάθε αναγνώστης τη δική του εκδοχή, όμως δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτό. Δεν είναι οι λέξεις, είναι η ιστορία που θα πλάσει ο αναγνώστης, τα ονόματα που θα δώσει στους ήρωες της ιστορίας αλλά και στους άλλους, αυτούς που μπορεί να μη φαίνονται αλλά υπονοούνται. Από πού έρχεται αυτό το αγόρι; Πού πηγαίνει; Ποιοι άλλοι ζουν στον βυθό μαζί με τη φάλαινα; Πού πηγαίνουν αφού χωρίσουν; Γνωρίζονταν από πριν; Πόσα έχουν να μας πουν για τη φιλία τους;

Αυτά κι άλλα πολλά είναι μερικά μόνο από τα ερωτηματικά που μπορεί ο αναγνώστης να θέσει στον εαυτό του ενώ διαβάζει τις εικόνες του βιβλίου, καθώς η φάλαινα μετακινείται προς τα φύκια κι έπειτα προς τη βάρκα. Τη βάρκα που ξεκινάει από μια μικρή κουκίδα στα πρώτα σαλόνια και καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο χώρο καθώς προχωρά η αφήγηση, ώσπου να καταλήξει σε μια τρυφερή, ζεστή και δροσερή, τεράστια αγκαλιά ανάμεσα στα δύο τόσο διαφορετικά είδη. Μια αγκαλιά τόσο συγκινητική όσο και το δάκρυ στο επόμενο εικονογραφημένο σαλόνι που κυλά από το μάτι της φάλαινας, λίγο πριν τον αποχωρισμό τους. Άραγε, θα συναντηθούν και την επομένη, όπως κάνουν κάθε μέρα -σύμφωνα με τη δική μου εκδοχή- ή ήταν μια τυχαία συνάντηση από αυτές που μένουν για πάντα χαραγμένες στις καρδιές μας και μας γεμίζουν νοσταλγία;

Πηγή:

http://www.kosvoice.gr/falaina