ΧΑΡΤΗΣ / Παραμυθία για μικρούς και μεγάλους / Βέρα Παύλου / Απρίλιος 2020

Η Χριστίνα Φραγκεσκάκη γράφει βιβλία για μικρούς και μεγάλους. Αφηγήματα, νουβέλες, παραμύθια. Παραμυθία για μικρούς και μεγάλους. Πραγματευόμενη ζητήματα κομβικά του ανθρώπινου ψυχισμού στην εκδίπλωσή τους τα οποία έχει μεταβολίσει βιωματικά, κάνει να αναδυθεί το «παιδί» που ενυπάρχει μέσα μας (Ζωρζ Μοκό, Ψυχανάλυση και Εκπαίδευση, εκδ. Καστανιώτη). Ένα παιδί που τραβά τον ενήλικο μπροστά με ορμή και ζωντάνια ενώ ταυτόχρονα, με τις τομές που επιτελεί με τη γραφή της, η συγγραφέας κλείνει κύκλους, πενθεί, ανοίγει, οικοδομεί, σχεδιάζει, προβάλλοντας στο μέλλον.

[...]

Η συνέχεια, τρία χρόνια μετά, το 2016, στο Ζωγράφισέ μου ένα σπίτι (εκδ. Καλειδοσκόπιο). Από το εξώφυλλο λαχταρούμε –σαν μέσα από καλειδοσκόπιο– να μπούμε στον κόσμο των δύο κοριτσιών που ζωγραφίζουν πλαισιωμένα από ένα κίτρινο-κροκί που κυριαρχεί στη ζωγραφική της Μάριας Μπαχά. Χρώμα του ήλιου, της γέννησης. Από τη Ροδινή με την αρχαϊκή φυσιογνωμία, μόνη στο εξώφυλλο της Μαραλά, από το Ένα, περνάμε στο Δύο. Της σχέσης με τον Άλλο που οικοδομεί με βήματα αργά και σταθερά τον κόσμο. Το σπίτι εκπροσωπεί κατεξοχήν το σώμα με την ευρεία έννοια. Τα δύο κορίτσια, με το παιχνίδι των ερωταποκρίσεων χτίζουν το σπίτι, το σώμα, τον κόσμο όλο. Μεταβατικός χώρος η ζωγραφική, ανάμεσα στο μέσα και στο έξω. Από τα χαρτιά τους κάτω από το τραπέζι, περνάμε στις σελίδες όπου γεννιούνται δένδρα, πουλιά, ποτάμια, βουνά. Ο εαυτός μέσα στον κόσμο με στήριγμα τη Φιλία. Ζωγραφίζουν το ονειρικό σπίτι-σώμα, την ασυνείδητη εικόνα σώματος (Φρανσουάζ Ντολτό). Εικόνα που δίνει χαρά, ισορροπία. «Μες στο σπίτι μου κοιμάμαι και κανέναν δε φοβάμαι. Εχει πόρτα ασημένια κλειδαριά μαλαματένια».

Πηγή: 

https://www.hartismag.gr/hartis-16/hartaki/paramyoia-gia-mikroys-kai-megaloys