Woman Toc / Συνέντευξη Μελίνας Σιδηροπούλου στην Έφη Αλεβίζου / 15 Οκτωβρίου 19

Με το πρώτο βιβλίο της, Ήλιος με Μουστάκια, η δημοσιογράφος καταδύεται στην τρυφερότητα της παιδικότητας, όπου κι αν αυτή κρύβεται -ακόμα και μέσα στους ενήλικες.

Τι κοινό μπορεί να έχουν τα δρομολόγια της Lufthansa με τους γλάρους που πιάνουν το βελονάκι; Ή οι ιστορίες του παππού από το αλβανικό μέτωπο μ' ένα τζιζ κέικ λεμόνι, πολύχρωμα κολιμπρί και την απονομή των Όσκαρ; Τη Μαρίνα. Η Μαρίνα είναι η ηρωίδα του βιβλίου της Μελίνας Σιδηροπούλου «Ήλιος με μουστάκια» μιας ιστορίας ενηλικίωσης (coming of age story) που αφηγείται με γλυκόπικρο τρόπο, στοιχεία μαγικού ρεαλισμού και γενναίες δόσεις χιούμορ τη χαρά, το δέος και τον πόνο του να μεγαλώνεις. 

Σύμμαχοι στο ταξίδι της είναι ο γάτος της, η γιαγιά, οι φίλοι και βέβαια το «βλαμμένο», η μεγαλύτερη αδερφή της. Κυρίως όμως η φαντασία που επιτρέπει στη Μαρίνα να δραπευτεύει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Όπως όταν έχεις μείνει μόνος σου στο μπαλκόνι και ακούς μια φωνή από τον ουρανό ή αρχίζεις να αναρωτιέσαι από τι είναι φτιαγμένη η λευκή γραμμή που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα. 

«Με μαγεύουν τα παιδιά, ακόμα και εκείνα που κρύβονται μέσα σε ενήλικες» λέει η Μελίνα Σιδηροπούλου και γράφει με έναν μοναδικά ακτινοβόλο τρόπο για τις πιο πολύπλοκες και δυσνόητες αλήθειες της ζωής. Ξέρει πώς να μιλήσει στα παιδιά, που έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.  

-Ποια είναι η ιστορία σου; Από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις;

«Πολύ καλές ερωτήσεις, μόνο που δεν έχω απάντηση! Τι να σου πω; Ξέρω ότι κατάγομαι από τη Μικρά Ασία και από την Στενή Ευβοίας- αυτό για να απαντήσω κυριολεκτικά στην ερώτηση "από πού έρχεσαι;". Τώρα πού πάω, δεν έχω ιδέα. Νιώθω λίγο σαν το gifάκι που δείχνει τον Τραβόλτα από το Pulp Fiction να περπατάει και να απορεί». 

-Πώς βίωσες την μετάβαση από την έντυπη δημοσιογραφία στην ηλεκτρονική;

«Ακόμα τη βιώνω. Δεν μού είναι καθόλου εύκολο, γιατί αγαπώ πολύ ακόμα το χαρτί. Προσωπικά συγκεντρώνομαι καλύτερα όταν διαβάζω ένα έντυπο ή ένα βιβλίο που μπορώ να κρατήσω στα χέρια μου. Για παράδειγμα τα long reads πρέπει να τα τυπώσω για να τα διαβάσω. Ωστόσο, η ηλεκτρονική δημοσιογραφία ανοίγει άλλες προοπτικές. Μπορεί να αποτελέσει έντονη εμπειρία για τον αναγνώστη, ιδίως αν προστεθούν slide shows, βίντεο και κυρίως ηχητικά ντοκουμέντα. Πιστεύω πολύ στη δύναμη του ηχητικού, νομίζω πως θα πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον».

-Τι θα ήθελες να πεις δυνατά μέσα από αυτό το βιβλίο; -Ότι όλα θα πάνε καλά αν είσαι αληθινός, ανθεκτικός και δεν θυσιάζεις την τρυφερότητά σου για κανέναν και για τίποτα.

-Πώς ξεκίνησε η ιστορία του βιβλίου σου, Ήλιος με Μουστάκια, αρχικά στο μυαλό σου;

«Ξεκίνησε κυρίως από τη σκέψη πως παρουσιάζουμε την παιδική και εν μέρει και την εφηβική ως μια εποχή ειδυλλιακή, πως όλα είναι ιδανικά και τέλεια. Δεν πιστεύω πως είναι αλήθεια αυτό. Υπάρχει άγχος και φόβος μπροστά σε εμπειρίες και συνθήκες που δεν έχεις αντιμετωπίσει ξανά, υπάρχουν οι πρώτες απώλειες. Στην Ελλάδα δεν μας αρέσει να μιλάμε για τίποτα "αρνητικό" με τα παιδιά, όμως τα παιδιά χρειάζονται καθοδήγηση ώστε να αναγνωρίζουν όλη τη γκάμα των συναισθημάτων και να τα αντιμετωπίζουν».

-Πώς ολοκληρώθηκε; Πόσο καιρό σου πήρε να το γράψεις;

«Πήρε πολύ καιρό. Και το έκανα τμηματικά γιατί τα κεφάλαια μπορούν να λειτουργήσουν και κάπως αυτόνομα ως διηγήματα. Επομένως σκεφτόμουν (πάντα σε απίθανα μέρη) και έγραφα στο μυαλό μου μία μία τις ιστορίες και τις έβαλα έπειτα σε μια τάξη».

-Πόσο δύσκολο είναι να γράφεις για παιδιά; Σε ποια σημεία φρενάρεις τον εαυτό σου και σε ποια επιστρατεύεις τη φαντασία;

«Δεν είναι καθόλου δύσκολο, γιατί είναι τα πιο φανταστικά άτομα στον κόσμο. Ανοιχτά, θαρραλέα, ειλικρινή, άκρως δημιουργικά. Είναι ο εαυτός τους και γι' αυτό είναι απολύτως τέλειοι. Μπορείς να κάνεις μαζί τους τις πιο ειλικρινείς κουβέντες και να ακούσεις πράγματα που δεν θα μπορούσες να φανταστείς ποτέ. Εμένα με μαγεύουν τα παιδιά, ακόμα και εκείνα που κρύβονται μέσα σε ενήλικες».

-Τι θα ήθελες να πεις δυνατά μέσα από αυτό το βιβλίο;

«Ότι όλα θα πάνε καλά αν είσαι αληθινός, ανθεκτικός και δεν θυσιάζεις την τρυφερότητά σου για κανέναν και για τίποτα».

-Όταν δεν γράφεις τι κάνεις;

«Εντάξει, δεν γράφω τόσο συχνά, μόνο τα άρθρα αποτελούν καθημερινότητα. Κάνω ό,τι κάνουμε όλοι μας, πάω βόλτες, ασχολούμαι με τους δίποδους και τετράποδους μου, πηγαίνω πολύ σινεμά, διαβάζω, περπατάω δίπλα στη θάλασσα ή κολυμπάω όταν μπορώ και σκέφτομαι τι θα φάω σε λίγο».

*Η Μελίνα Σιδηροπούλου ανοίγει, επίσης, έναν ζωντανό διάλογο με τους αναγνώστες μ’ ένα email (iliosmemoustakia@gmail.com) που δημιουργήθηκε ειδικά για το λόγο αυτό, όπως βέβαια και μέσω της ομώνυμης σελίδας στο facebook (@iliosmemoustakia)

Το βιβλίο, Ήλιος με Μουστάκια, της Μελίνας Σιδηροπούλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο / Εικονογράφος: Πέρσα Ζαχαριά

Φωτό: Θωμάς Γερασόπουλος

Πηγή:

https://www.womantoc.gr/kids/article/melina-sidiropoulou-stin-ellada-den-mas-aresei-na-milame-gia-tipota-arnitiko-me-ta-paidia