Elniplex / Είμαι πρόσφυγας από την Κερύνεια / Απόστολος Πάππος / 27 Ιανουαρίου 2018
Καλοκαίρι 1974. Θόρυβος ακούστηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου. Ένα αεροπλάνο, μια βόμβα. Κι έτσι αρχίζουν όλα. Ιόλη πρέπει να φύγεις, μόνο δυο αλλαξιές, ούτε παιχνίδια, ούτε βιβλία που αγαπάς. «Και μην απασχολείς τη μητέρα σου».
Έντεκα χρονών η Ιόλη. «Όλα θα πάνε καλά. Βιάσου». Τι να ετοιμάσεις, τι να χωρέσεις σε μια τσάντα, τι να πάρεις και πώς να αποχωριστείς όσα πρέπει να αφήσεις. Ο πατέρας δεν πήγε μαζί τους. Έμεινε στις κατεχόμενες περιοχές. Εκτελέστηκε λίγες μέρες μετά μέσα στο χωριό. Τα λείψανά του εντοπίστηκαν το 2015.
Μεταξύ εκείνου του αποχαιρετισμού, εκείνου του ξεριζωμού και του 2015 που βρέθηκαν τα οστά του μέχρι τότε –υποτίθεται- αγνοούμενου πατέρα, βρίσκεται η ζωή της 11χρονης Ιόλης, ενός κοριτσιού που ξύπνησε και μεγάλωσε απότομα, που έπρεπε να φτιάξει ξανά τη ζωή της, που δεν επέλεξε να φύγει από τον τόπο της και που ήθελε να μη ζήσει στο περιθώριο όπως τόσοι και τόσοι πριν από αυτήν που είχαν την τύχη της. Γιατί η ιστορία της Ιολής έχει παιχτεί πολλές φορές στον κόσμο ολόκληρο.
Δυνατή αφήγηση, πραγματική μπουνιά στο στομάχι κάποιες εικόνες και τα συναισθήματα που σου προκαλούν, τριγμοί στο μαλακό υπογάστριο του αυτονόητού σου που γκρινιάζει για όλα. Για δες η ζωή! Για δες οι άνθρωποι!
Ο Αχιλλέας Ραζής, μετά το Μελάκ, μόνος συναρπάζει και πάλι με την εικαστική φροντίδα και αισθητική που απονέμει στο κείμενο του Νεκτάριου Στελλάκη. Κάθε σελίδα και πίνακας, μια λεπτομέρεια, ένας υπαινιγμός, μια ολότητα. Ο,τι κι αν ζωγραφίζει, κρατά το βλέμμα σου επάνω του, άλλοτε προσπαθώντας να καταλάβεις τι χτύπο καρδιάς σου μεταδίδει κι άλλοτε τι σκέφτεσαι εσύ για όσα βλέπεις. Σπάνια η τόσο γνήσια αίσθηση ότι η ζωγραφική είναι στην πίσω όψη του κέρματος που γράφει «εικονογράφηση».
Τι σημαίνει «πρόσφυγας»;
Δε χρειάζεται να κοιτάξεις λεξικό για να καταλάβεις τι σημαίνει «πρόσφυγας». Άκου τη λέξη. Σου φωνάζει, κι ίσως κάνει την καρδιά σου να χτυπά πιο γρήγορα και πιο έντονα. Αν κλείσεις τα μάτια, θ’ αρχίσεις να βλέπεις εικόνες, ν’ ακούς θορύβους που σε τρομάζουν και κάνουν τα πόδια σου να σφιχτούν και να θέλουν να τρέξουν.
Πρόσφυγας είναι αυτός που έφυγε από κάπου για να σωθεί, που πήγε προς τα κει που πίστευε ότι μπορούσε να σωθεί. Πρόσφυγας είναι αυτός που ο,τι κι αν πρόλαβε να πάρει μαζί του, δεν πρόλαβε ν’ αποχαιρετήσει τον τόπο του κι έτσι είναι σαν να τον πήρε ολόκληρο μαζί του. Βαρύ να κουβαλάς έναν ολόκληρο τόπο, αλλά είναι φορές που ο πρόσφυγας το βάρος αυτό το κάνει φωλιά και κρύβεται μέσα της για να θυμηθεί και να ονειρευτεί.
Η ιστορία αυτού του βιβλίου βασίζεται σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα.
Πηγή:
In Same Category
- Ο Αναγνώστης / Για ένα ποδήλατο / Εύη Γερασίμου-Καλλιγά / Οκτώβριος 2024
- Σκεπτικό βράβευσης White Ravens 2024 (αγγλικά) / Το κοτσύφι
- Διάστιχο / Ελένη Γεωργοστάθη: «Φίλοι δεμένοι με κλωστή» / Κατερίνα Ζαμαρία / 19 Σεπτεμβρίου 2024
- Ο Αναγνώστης / Μικρά κριτικά εικονογραφημένα… με δυο λόγια / Μαρίζα Ντεκάστρο / Σεπτεμβριος 2024
- efsyn.gr / «Μια φωλιά για μένα» της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη / Μαρία Μυστακίδου / 3 Μαρτίου 2024