Ogdoo.gr / Διαβάσαμε: Όλγα Προφίλη «Το Στραβοπάτημα» / Άγγελος Κουτσούκης / 2 Απριλίου 2023

Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία και Γλωσσολογία καθώς και Γεωγλωσσολογία Λατινογενών Γλωσσών στην Γκρενόμπλ. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή πάνω στο κατωιταλικό ιδίωμα της Απουλίας.

Εργάστηκε ως ερευνήτρια στην Γκρενόμπλ και την Οξφόρδη και στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά ως μεταφράστρια και, στη συνέχεια, ως υπεύθυνη για την προώθηση και διατήρηση των μειονοτικών γλωσσών και πολιτισμών. Απασχολήθηκε επίσης, στον τομέα ενημέρωσης του γυναικείου κοινού στις χώρες της Ευρώπης και υπήρξε πρόεδρος του Προσωπικού της Επιτροπής.

Το 2005, ένα παραλίγο μοιραίο τροχαίο ατύχημα, άλλαξε ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή.

Μιλάει έξι γλώσσες και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Καρδαμύλη και το Μπουένος Άιρες.

«Το στραβοπάτημα», είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της και κινείται σε τόπους και χώρους που η συγγραφέας έχει ζήσει. Βρυξέλλες, Παλέρμο και Μάνη. Είναι πολύ καλή η περιγραφή της αυτών των τόπων, και είναι εμφανής η αγάπη της για τα βιβλία του Αντρέα Καμιλλέρι.

Αν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε μια ταμπέλα για αυτό το μυθιστόρημά της θα λέγαμε ότι έγραψε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με τον ιδιαίτερο τρόπο που γράφει ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας. Δεν είναι, δηλαδή, μόνο η αστυνομική πλοκή που το χαρακτηρίζει, αλλά φροντίζει μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματός της να περνούν πληροφορίες που χαρακτηρίζουν το τόπο τον οποίο περιγράφει. Πληροφορίες που αφορούν τον πολιτισμό, την γαστρονομία, την μουσική, την αρχιτεκτονική. Και τα καταφέρνει πολύ καλά.

Στην υπόθεση τώρα: Η Νίκη είναι μια Ελληνίδα, διαζευγμένη, γύρω στα σαράντα που ζει και δουλεύει στις Βρυξέλλες. Έχει τη ζωή της, τη δουλειά της, τους φίλους και τις παρέες της. Ένα βράδυ σε κάποια μουσική σκηνή γνωρίζει τον Ζεπ, έναν Σικελό από το Παλέρμο, λίγο πιο μεγάλο από εκείνην, κοσμοπολίτη, κοσμογυρισμένο, παντρεμένο σε διάσταση, με μεγάλα παιδιά. Γοητεύονται ο ένας από τον άλλο και αρχίζει μεταξύ τους μια ερωτική ιστορία που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του πάθους. Μόνο που πολύ σύντομα η Νίκη θα διαπιστώσει ότι ο Ζέπ δεν περιορίζεται στην δική τους σχέση. Εκτός από την εν διαστάσει συζυγό του, έχει μια ακόμα μόνιμη σχέση με μια γκαλερίστα στο Παλέρμο.

Έχει μια εντελώς διαφορετική θεώρηση για τις ερωτικές σχέσεις από αυτή που έχει η Νίκη. Του αρέσει να μοιράζει τη ζωή και τον χρόνο του πότε εδώ, πότε εκεί. Αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα. Μέχρι εδώ έχουμε ένα κοσμοπολίτικο ερωτικό μυθιστόρημα, με ήρωες δύο διαφορετικούς ανθρώπους που ζουν τη ζωή τους με τον τρόπο που έχουν επιλέξει. Μέχρις ότου η Νίκη, αποφασισμένη να διεκδικήσει αποκλειστικά για τον εαυτό της τον Ζεπ, τον καλεί για λίγες ημέρες στο πατρικό της χωριό, στην Μάνη. Εκεί ζουν τις πρώτες ημέρες τον έρωτά τους, ώσπου γίνεται «το στραβοπάτημα» του τίτλου. Όλα ανατρέπονται, Όλα εξελίσσονται εντελώς διαφορετικά από ότι είχε υπολογίσει η Νίκη, και μαζί της ο αναγνώστης του βιβλίου.

«Φερεμόνη πολυτελείας χρησιμοποιεί ο Ζεπ για να έλκει ηλίθιες πεταλούδες σαν και μένα και μετά να τις καταβροχθίζει», μουρμούρισε τσαντισμένη, όταν ο υπάλληλος με ένα υπεροπτικό χαμόγελο της εξήγησε ότι δεν μπορούσε να της δώσει ένα δείγμα του Αntico Caruso εάν δεν αγόραζε κάτι...της τάξεως των 170 Ευρώ- τόσο στοίχιζαν τα αρώματα στο μαγαζί. Εκείνη τη στιγμή, κοιτάζοντας τον γλοιώδη υπάλληλο, ένιωσε ότι βρισκόταν σε μία από τις σπάνιες φάσεις διαύγειας, με πλήρη επίγνωση της αδυναμίας της. Μέχρι και μαύρο χιούμορ έκανε, παρομοιάζοντας τον με τα θύματα της αράχνης Bolas.

Το ντοκιμαντέρ του BBC που είχε δεί πρόσφατα, την είχε ιδιαίτερα προβληματίσει. Η αράχνη έφτιαχνε μια κολλώδη μπάλα, και τη νύχτα την στριφογύριζε στον αέρα, όπως οι γκάουτσος τις μπολεαδόρας στην αργεντίνικη Πάμπα, αιχμαλωτίζοντας έτσι τις άμοιρες πεταλουδίτσες που έτρεχαν κοντά της και κολλούσαν επάνω της, ελκυόμενες από τη φερεμόνη που ανέδυε. Δυστυχώς, όμως, παρά τις εκάστοτε αναλαμπές, η Νίκη δεν μπορούσε πια να ξεφύγει από τη γοητεία του Ζεπ. Τελικά, όπως ακριβώς και οι πεταλούδες, είχε παραδοθεί στον κολλώδη μεταξωτό ιστό με τον οποίο την είχε περικυκλώσει.

Όπως, ίσως, γίνεται αντιληπτό, οι ήρωες του μυθιστορήματος κινούνται σε περιβάλλοντα που δεν κινείται ο μέσος αναγνώστης, ωραία στέκια, ωραία σπίτια, ακριβά αντικείμενα, ωραία ταξίδια, και φτάνουμε κοντά στο τέλος του μυθιστορήματος που γίνεται η ανατροπή και ττο βιβλίο αλλάζει επίπεδο και κατηγορία.

Η Ολγα Προφίλη έγραψε ένα σημερινό, κοσμοπολίτικο μυθιστόρημα, εύκολο στην ανάγνωση, με σαφείς επιρροές στην ιδιαίτερη αστυνομική γραφή του Αντρέα Καμιλλέρι. Όπως γράφει και η ίδια : «Με φόντο τις Βρυξέλλες, το Παλέρμο και τη Μάνη, δύο στάσεις ζωής έρχονται αντιμέτωπες με απρόβλεπτες και ιδιαίτερα επικίνδυνες συνέπειες».

Ένα μυθιστόρημα , θα πρόσθετα, καλογραμμένο, που το διαβάζεις μέσα σε δύο μέρες. Η εναλλαγή των ρυθμών είναι γρήγορη, η περιγραφή των τόπων πολύ άμεση και η ατμόσφαιρα αυτή που θα έπρεπε να είναι.